
کرمانشاه شهری است در قلب رشتهکوه زاگرس که مردمانش از پس سالها جدال با سنگها و صخرهها بر سر ادامه حیات، امروزه به صبر و استواری شهرهاند و همین ویژگی، زمینه همزیستی مسالمتآمیز ساکنان آن را، فارغ از تفاوتهای قومی و مذهبی، فراهم آورده است. مسجد جامع شافعی کرمانشاه را میتوان یکی از بارزترین نمادهای این همزیستی دانست که علاوهبر ارزشهای معماری، دارای ویژگیهایی است که آن را از سایر مساجد ایرانی متمایز میکند. این مسجد در دهه 1320 هجری شمسی، با الهام از معماری اسلامی ساخته شد. وجود گنبد و نیمگنبدهای عظیم و استوار، منارههای قلمی و نوکتیز، نقاشیهای داخل بنا، کتیبههایی به خط طغرا، ستونهای قطور و فضای مرکزی مرتفع زیر گنبد در آن، همگان را در نگاه نخست به یاد مساجد ساختهشده در دوران امپراتوری عثمانی در کشور ترکیه میاندازد. پلان معماری مسجد شافعی کرمانشاه دارای حیاطی مستطیلشکل است و در آن دو شبستان زنانه و مردانه وجود دارد. شبستان اصلی، در ضلع شمالی قرار گرفته و نیمطبقهای با پنج ستون، آن را آراسته است. جاکفشی، کتابخانه، آبدارخانه و فضاهای خدماتی، بهعلاوه ساختمان جدیدی که برای برگزاری نماز جماعت در کنار مسجد بنا شده است سایر بخشهای این مسجد را تشکیل میدهند. مسجد جامع شافعی کرمانشاه که بانیان اهل سنتش، آن را در محلی که پیشتر زائرسرا بوده، ساختهاند در تاریکه بازار (بازار سنتی شهر) قرار گرفتهاست. از اینرو، با یک پیادهروی دلچسب میتوان مسیر بازار را طی کرد و به این مسجد رسید و از دیدن زیباییهای آن لذت برد.