پل سفید اهواز

حتما وقتی بری اهواز گذرت به این پل میوفته و اطرافش چندین جاذبه گردشگری هست اما غروب‌ها و شب‌هاش یه چیز دیگه است و زیبایی خاصی داره

پل سفید نماد شهر اهواز به شمار میاد. مخصوصا غروب ها و شب ها بهترین زمان برای لذت بردن از فضای این محیط هستش.

از قشنگ ترین چیزایی که از پل سفید اهواز تو ذهنم مونده گل های کاغذی صورتی توی بلوار بود چونکه یکی از گلای مورد علاقه م هست و دیدن رنگای قشنگش ادم رو به وجد میاره. حوالی غروب اونجا بودیم و قطعا از نیش پشه ها بی نصیب نموندیم دیدن این پل در کنار کارون زیبا و حال و هوای مردم جنوب و حس و حالی که آدم توی این منطقه داره پر از تناقضه؛ هم زیبایی می بینی و هم غم اتفاقات سال ها پیش رو حس میکنی.

رودخونه کارون خیلی بلنده و توی شهر اهواز خیلی عزیزه و چند تا پل روی اون ساخته شده. اما میون این پل ها یکی هست که هم قدیمی و هم به خاطر شکل قوسی که داره از بقیه معروف تره. هم بهش پل سفید می گن و هم پل معلق.

یادمه از سقاخانه که دیدن کردیم بعدش با ماشین ازین پل عبور کردیم اولین بار بود برای ترافیک روی پل خوشحال بودم چون اجازه میداد بیشتر از زیباییش لذت ببرم دیدن مناظر اطراف از روی این پل دلچسب هست یادش بخیر...

اولین روزی که به اهواز رفته بودیم بعد از دیدن امکان تاریخی غروب به پل سفید رفتیم موقع غروب افتاب بود منظره ی قشنگی بود و حالو هوای جالبی داشت حس اینکه رود کارون زیر پل و در دورنما هم غروب افتاب شبم نورانی هست فقط یکم قدیمه و خیلی مورد رسیدگی قرار نگرفته پل نسبتا طولانی هست که تقریبا پیاده روی رفت برگشت 20 دقیقه طول میکشه

پل سفید و پل سیاه به نظرم از بهترین پل‌های اهواز بودن و این تضاد در اسمشون هم خیلی چیز باحالی بود. برخلاف پل سیاه تونستم روی این پل راه برم و منظره کارون و اهواز از بالای این پل خیلی جذاب و دیدنی بود. حتما یه بار شب برید اینجا فضاش از حین روز قشنگ‌تره.

من فکر کنم دوبار شبای اهواز اینچا بودم و به نظرم توی شب خیلی قشنگه، اهواز پل زیاد داره که اینجا خیلی دیدنیه تو شب و براتون خاطره ساز میشه

هشتادو پنج سال از حضورش  درشهر #اهواز می‌گذرد و به همین تعداد سال، آدم‌ها با او عکس#یادگاری گرفته‌اند پل سفید دیگر یک پل نیست دفتری از خاطرات چند نسل است که در کنار او بزرگ شدند پل سفید اهواز مامن خاطره های تلخ و شیرین چندین نسل است که در کنار او بزرگ شدند جایی که هم به هنگام شادی در کنارش حضور داشته اند و هم غصه های شان را در کنار آن به آب کارون سپرده اند.  شاید روزی لب به سخن گشود و تمام راز و رمزهایش را بازگو کرد