خانه احمدی بندرعباس یا خانه گله داری روزگاری آینه تمام‌نمای معماری و سبک زندگی متمولین این شهر بوده است. اگر کمی در میان آثار تاریخی این شهر گشته باشید، حتما نام گله داری برایتان آشناست. این خاندان یکی از خانواده‌های بزرگ و بااصالت بندرعباس بوده است. احمد گله داری که با لقب رشیدالتجار هم شناخته می‌شده، فردی بزرگ‌منش بوده است که بخشی از ثروت خود را برای ساختن حمام، مسجد و آب‌انبار در بندرعباس خرج کرد، اما خانه شخصی احمد گله داری که به نام خانه احمدی معروف شد، سرنوشتی تلخ و غم‌انگیز را در گذر زمان به خود دید. این خانه تاریخی که قدمت آن به اواخر دوره قاجار و اوایل دوره پهلوی بازمی‌گردد، حالا به بنایی مخروبه تبدیل شده و کشمکش‌های حقوقی زیادی را در سال‌های اخیر تجربه کرده است. خانه احمدی بندرعباس در سال ۱۳۸۲ به ثبت آثار ملی ایران رسید، اما وارث و مالک کنونی شکایتی علیه این تصمیم تنظیم کرد. سپس، در سال ۱۳۹۲ قسمتی از خانه احمدی دچار آتش‌سوزی شد و یک سال بعد از آن، سازمان میراث فرهنگی قسمت‌های آسیب‌دیده را مرمت کرد. اما در نهایت این خانه ارزشمند با رای دادگاه از فهرست آثار ملی ایران حذف و به مالک آن بازگردانده شد. با توجه به معماری خاص خانه احمدی بندرعباس که هماهنگ با اقلیم گرمسیری بندر ساخته شده بود، باد به صورت مداوم در خانه در جریان بوده که این امر سبب حفظ دمای معتدل و مطلوب خانه می‌شده است. از قسمت‌های باقی‌مانده داخل خانه می‌توان فهمید تزییناتی در گذشته بر روی دیوارها و سقف وجود داشته است. خانه احمدی بندرعباس در نزدیکی حمام گله داری، مسجد گله داری و معبد هندوها قرار دارد و پیشنهاد می‌شود در بندرگردی‌های خود به این خانه هم سری بزنید، شاید حتی مخروبه‌های آن حرفی برای گفتن داشته باشند و چه چیز ارزشمندتر از نشستن پای خاطرات مردمان بومی منطقه درباره این بنا و سایر بناهای برجای‌مانده از گذشته بندرعباس.