بی شک اوج هنر معماری و کاشی‌‌کاری را باید در مدرسه چهار باغ اصفهان، بازمانده هنر معماری عصر صفوی دید. اثری که تصور شما را از مکانی به عنوان مدرسه دگرگون می‌کند. صحبت از قدمت، هنر، رنگ و فضای دلنشین و خیالی مدرسه است. هرچه در وصف این مکان گفته شود، باز هم حق مطلب را ادا نمی‌کند و باید در این مکان بود تا زیبایی محصور کننده‌‌اش را با جان و دل لمس کرد. این بنا در قدیم به مدرسه سلطانی و مدرسه مادر شاه هم معروف بود. این بنا در زمان آخرین شاه صفوی، یعنی شاه سلطان حسین، ساخته شد. قدمت ساخت این بنا به سال‌های1116 تا1126 هجری قمری می‌رسد. مجموعه‌ای با 8500 مترمربع که هم‌زمان مسجد و مدرسه‌ای برای تعلیمات دینی به مشتاقان بوده است. از آنجایی که انواع کاشی‌کاری‌های هفت رنگ، معرق و گره‌چینی در این بنا به کار رفته است، دور از انصاف نیست که نام موزه کاشی اصفهان را بر آن گذاشت. درب مجلل تزیین‌شده با طلا و نقره، منبر مرمرین، محراب باشکوه، حجره مخصوص شاه سلطان، خطوط نستعلیق کتیبه‌ها و پنجره‌های مشبک، همه از بخش‌های دیدنی این مدرسه تاریخی هستند.