روزگارانی حمام گپ بندرعباس جلوه‌ای از تمدن و فرهنگ ایرانی بوده است، اما امروز این اثر تاریخی با کمری خمیده به ما نگاه می‌کند. حمام گپ در اوایل دوره قاجاریه و با توجه به اقلیم و معماری بومی منطقه ساخته شد. در گویش هرمزگانی گپ به معنای بزرگ است و از آن‌جا که این حمام در زمان خودش بزرگ‌ترین بوده است، به این نام معروف شد. حمام گپ بندرعباس یا همان حمام بزرگ بندرعباس از ابتدای ساخت تا اواخر دهه پنجاه خورشیدی استفاده می‌شده و در زمان پهلوی دوم مورد بازسازی قرار گرفت. در این دوره آب لوله‌کشی به قسمت‌های زیادی از این حمام کشیده شد و در قسمت‌های خاصی از آن دوش‌هایی برای استفاده راحت‌تر نصب شد. حمام گپ در دل زمین و پایین‌تر از سطح ساخته شد تا دما به بیرون منتقل نشود و همیشه حرارت لازم برای استحمام در آن وجود داشته باشد. برای این منظور راهروها و دالان‌های متعددی دور حمام کشیده و نورگیرهایی هم درون حمام تعبیه شد تا روشنایی لازم را در دل زمین تامین کند. مصالح مورد استفاده در حمام گپ بندرعباس، از مواد بومی جنوب یعنی سنگ، آجر، ملات ساروج و گچ تهیه شده است. این حمام تاریخی در سال ۱۳۸۱ شمسی به ثبت آثار ملی ایران رسید که متاسفانه در سال‌های اخیر بی‌مهری‌های زیادی در قبال آن انجام شده و آن‌طور که شایسته یک اثر تاریخی بوده، به آن رسیدگی نشده است. حمام گپ بندرعباس ساعات بازدید مشخص یا نگهبانی ندارد و به دست فراموشی سپرده شده است. این جاذبه در نزدیکی دیگر جاذبه‌های شهر از جمله: معبد هندوها، حمام گله داری و بازار بزرگ بندرعباس قرار گرفته است که در بندرگردی خود می‌توانید به آن‌ها هم سری بزنید.