برخی سازه‌های کهن چنان مهندسی شگفت‌انگیزی دارند که هر بیننده را مدهوش ظرافت خود می‌کنند. یکی از شگفتی‌های مهندسی مربوط به منارجنبان اصفهان است. در سده هشتم هجری قمری بنایی بر سر مزار عارفی بزرگ به نام «عمو عبدالله کارلادانی» ساخته شد که امروزه به منارجنبان معروف است. این بنای تاریخی دارای یک ایوان اصلی، دو مناره با ارتفاع ۱۷ متر و پهنای ۹ متر است. فضای داخلی مناره به شکل مارپیچ است. اگر در قسمت بالایی مناره قرار بگیرید و لرزشی در بنا ایجاد کنید، مناره دیگر هم شروع به لرزیدن می‌کند. ساخت منارجنبان به دوران ایلخانی می‌رسد و تزییناتی مطابق با معماری همان دوره را بر چهره خود دارد. ایوان و جداره مناره‌ها با کاشی‌های لاجوردی، مشکی و سفید به صورت ستاره‌ای پنج‌پر تزیین شده است. این بنا در سال ۱۳۲۱ هجری شمسی به ثبت ملی رسید. راز جنبیدن این مناره‌ها مربوط به ارتفاع و نحوه قرار گرفتن تیرهای چوبی آن است. مناره‌های جنبان در چند نقطه از کشورمان وجود دارند که یکی از معروف‌ترین آن‌ها متعلق به شهرهای اصفهان و اردکان یزد است.