در میان جاذبه‌های طبیعی استان گلستان بین دو روستای خاک پیرزن و سیاه رودبار، روستای کمتر شناخته‌شده‌ای به نام میان رستاق وجود دارد. طبیعت باشکوه و کم‌ادعای این روستا گریز خوبی برای فرار از زندگی شهری است؛ جایی که نسیم می‌وزد، بلبل نغمه می‌خواند و سبزه‌زار در دریایی مه‌آلود می‌رقصد. اگرچه در روستای میان رستاق خبری از امکانات تفریحی آن‌چنانی و هتل چند ستاره نیست، اما طبیعت مجذوب‌کننده منطقه برای داشتن یک سفر خاطره‌انگیز به نظر کافی می‌رسد. در هر فصل روستای رستاق، علاقمندان خاص خود را به دیدار طبیعتش فرامی‌خواند. اوج دلبری طبیعت با شکوفه‌زار و جوانه‌های بیرون‌زده از تنه درختان در بهار روستا دیده می‌شود. در فصل تابستان، روستا چهره‌ای ییلاقی به خود می‌گیرد. خنکای هوا و میوه‌های آبدار و خوشمزه از موهبت‌های این فصل روستا محسوب می‌شود. زمانی هم که پاییز دست نوازش بر روی دشت می‌کشد، تا چشم کار می‌کند رنگ است و رنگ تا زمستان از راه برسد و رختی از برف سپید بر سر روستا بیندازد. برای اقامت در رستاق می‌توان روی خانه‌های بومگردی با آن شکل و شمایل دوست‌داشتنی‌شان حساب کرد و از معاشرت با اهالی خونگرم روستا غرق در لذت شد.