اگر نگاهی کوتاه به زندگی‌نامه امامزاده‌ها در ایران بیندازید، متوجه می‌شوید که بیشتر این بزرگواران در شهر‌های شمالی زندگی می‌کرده‌اند و در همان جا به خاک سپرده می‌شده‌اند. امامزاده عبدالله هم یکی از همین بزرگان است. با نزدیک شدن به میدان شهدا، بوی خوش معنویت مشامت را پر و فضای ملکوتی‌اش تا عمق جانت نفوذ می‌کند. هنگام ورود به حرم لحظه‌ای درنگ می‌کنید؛ محو بارگاه و آینه‌‌کاری‌های زیبایش می‌شوید. تا به خودتان میایید می‌بینید که چقدر روحتان سبک شده است. آری! اصولا خاصیت مکان‌های مقدس همین است. امامزاده عبدالله یکی از نواده‌گان امام موسی‌کاظم است. این حرم بزرگ به دلیل قرار گرفتن در قسمت انتهایی شمال گرگان و گورستان عمومی، یکی از مکان‌های پر‌بازدید این شهر است. زمان ورود این امامزاده به گرگان را در اوایل قرن نهم هجری قمری حدس زده‌اند. هر چند قبر این بزرگوار قدمت بسیار دارد، ولی مردم بیشتر از اینکه به تاریخ آن توجه کنند، جنبه‌های زیارتی و تقدس ایشان برایشان مهم است. در نهایت پس از زیارتی در این مکان می‌توانید خودتان را به موزه باستان شناسی و باغ انار که در همین حوالی است دعوت کنید.