در حالی که پیش از این، نخستین موزه زیر دریایی اروپا در آنتالیای ترکیه آغاز به کار کرده بود، مسئولان یونان از بازگشایی اولین موزه زیر آب این کشور قرن پنجم پیش از میلاد مسیح است، خبر دادند.
در این موزه، مجموعه ای از کوزه‌ها و ظروف سفالین دوران باستان را در «پارتنون کشتی‌های غرق‌شده» برای بازدید گردشگران، در کنار سواحل جزیره «الونیسوس» به نمایش گذاشته می‌شود.
این موزه که از سوم آگوست (۱۳ مردادماه) بازگشایی شده است، تا دوم اکتبر (۱۰مهرماه) در قالب تورهایی آماده پذیرش گردشگران است و کسانی هم که نمی توانند شنا کنند، می توانند با تورهای واقعیت مجازی همراه شوند.
در همین رابطه یکی از مسئولان جزیره «الونیسوس» گفته است: ویرانه‌های این کشتی که در عمق ۲۱ تا ۲۸ متری سواحل قرار دارند، سه تا چهارهزار ظرف سفالین باستانی را در خود جای داده است.
گمانه‌زنی‌ها از دلایل غرق شدن این کشتی، حکایت از آب و هوای نامساعد در حوالی ۴۲۵ پیش از میلاد غرق دارد. این کشتی محموله‌ای را از «خالکیدیکه» شبه جزیره‌ای در شمال یونان به جزیره «اسکوپلوس» حمل می‌کرد.
برای ده‌ها سال، این ثروت تاریخی در زیر دریا فقط برای باستان‌شناسان شناخته شده بود اما در سال ۲۰۰۵، یونان سیاستی را برای محافظت از گنجینه‌های زیرزمینی این کشور از دست غارتگران احتمالی تدوین کرد و چند جایگاه برای غواصان بازگشایی کرد.
اگرچه پوسته چوبی کشتی با گذر هزاره‌ها پوسیده و محل زندگی حیوانات دریایی شده اما محموله آن تا حد زیادی دست‌نخورده باقی مانده است، به عنوان یکی از مهمترین نمونه‌های کشف‌شده به شمار می‌رود که در سال ۱۹۸۵ توسط یک ماهیگیر کشف شد.
دیمیتریس کورکوملیس، باستان‌شناس مسئول آماده‌سازی جایگاه برای بازدیدکنندگان، در سال ۲۰۱۹ گفت: این کشتی حتی برای من که سال‌ها تحت عنوان باستان‌شناسی زیر آب کار می‌کنم، چشمگیر بود و اولین باری است که با کشف یک کشتی غرق شده، واقعاً تحت‌تأثیر قرار گرفتم.
پیش از یافتن «پارتنون کشتی‌های غرق‌شده»، باستان‌شناسان فکر می‌کردند که رومی‌ها بزرگترین کشتی‌های آن دوره را طراحی می‌کردند. کشتی‌های رومی تا ۷۰ تن وزن داشته و در صورت بارگیری کامل می‌توانست ۱۵۰۰ کوزه سفالی پر را حمل کند اما کشتی پریسترا علی‌رغم اینکه تقریبا ۴۰۰ سال زودتر از کشتی‌های رومی ساخته شده بود، ۱۲۶ تن وزن داشت و قادر به حمل بیش از دو برابر کشتی‌های رومی بود.
مسئولان همچنین قصد دارند بازدید از چهار ویرانه کشتی‌های باستانی در آن منطقه را برای غواصان امکان‌پذیر کنند تا یک پارک غواصی را برای جذب بیشتر گردشگران به وجود بیاورند.
